هنگامی که یک فلز یا آلیاژ به شکل جامد است، عملیات حرارتی به فرآیندی اطلاق میشود که عملیات گرمایش و سرمایش را ترکیب میکند. عملیات حرارتی برای تغییر نرمی، سختی، شکل پذیری، تنش زدایی یا استحکام بست هایی که تحت عملیات حرارتی قرار گرفته اند استفاده می شود. عملیات حرارتی هم برای اتصال دهنده های تمام شده و هم برای سیم ها یا میله هایی که اتصال دهنده ها را تشکیل می دهند با بازپخت آنها برای تغییر ریزساختار آنها و تسهیل تولید اعمال می شود.
هنگامی که روی یک فلز یا آلیاژ در حالی که هنوز به شکل جامد است اعمال می شود، عملیات حرارتی فرآیندهای گرمایش و سرمایش را با هم ترکیب می کند. هنگام برخورد با اتصال دهنده هایی که تحت عملیات حرارتی قرار گرفته اند، از عملیات حرارتی برای ایجاد تغییراتی در نرمی، سختی، شکل پذیری، کاهش تنش یا استحکام استفاده می شود. سیمها یا میلههایی که بستها از آنها ساخته میشوند، علاوه بر گرم شدن، در طول فرآیند بازپخت نیز گرم میشوند تا ریزساختار خود را تغییر داده و تولید را تسهیل کنند.
سیستم ها و تجهیزات برای عملیات حرارتی در طیف گسترده ای وجود دارد. محبوب ترین انواع کوره هایی که برای عملیات حرارتی بست ها استفاده می شوند، تسمه ثابت، دوار و دسته ای هستند. افرادی که از عملیات حرارتی استفاده می کنند به دلیل هزینه بالای منابع انرژی مانند برق و گاز طبیعی به دنبال راه هایی برای صرفه جویی در انرژی و کاهش هزینه های آب و برق هستند.
سخت شدن و تمپرینگ دو اصطلاحی هستند که برای توصیف فرآیند گرما استفاده می شوند. پس از خاموش کردن (سرد شدن سریع) با غوطه ور کردن فولاد در روغن، سخت شدن زمانی اتفاق می افتد که فولادهای خاص تا دمایی گرم شوند که ساختار فولاد را تغییر دهد. بالاتر از 850 درجه سانتی گراد حداقل دمای لازم برای دگرگونی ساختاری است، اگرچه این دما می تواند بر اساس مقدار کربن و عناصر آلیاژی موجود در فولاد تغییر کند. برای کاهش مقدار اکسیداسیون در فولاد، جو کوره تنظیم می شود.
زمان ارسال: فوریه 25-2023