Gdy metal lub stop ma postać stałą, obróbka cieplna odnosi się do procesu łączącego operacje ogrzewania i chłodzenia. Obróbkę cieplną stosuje się w celu zmiany miękkości, twardości, ciągliwości, odprężenia lub wytrzymałości elementów złącznych, które zostały poddane obróbce cieplnej. Obróbce cieplnej poddaje się zarówno gotowe elementy złączne, jak i druty lub pręty tworzące elementy złączne poprzez ich wyżarzanie w celu zmiany ich mikrostruktury i ułatwienia produkcji.
Po nałożeniu na metal lub stop, gdy jest on jeszcze w postaci stałej, obróbka cieplna łączy procesy ogrzewania i chłodzenia. W przypadku elementów złącznych, które zostały poddane obróbce cieplnej, obróbkę cieplną stosuje się w celu uzyskania zmian w miękkości, twardości, plastyczności, odprężeniu lub wytrzymałości. Oprócz podgrzewania druty lub pręty, z których wykonane są elementy złączne, w procesie wyżarzania są również podgrzewane, aby zmienić ich mikrostrukturę i ułatwić produkcję.
Systemy i urządzenia do obróbki cieplnej są dostępne w szerokiej gamie. Najpopularniejszymi rodzajami pieców stosowanych do obróbki cieplnej elementów złącznych są piece taśmowe, obrotowe i wsadowe. Osoby korzystające z obróbki cieplnej szukają sposobów na oszczędzanie energii i obniżanie kosztów mediów ze względu na wysokie koszty zasobów energetycznych, takich jak energia elektryczna i gaz ziemny.
Hartowanie i odpuszczanie to dwa terminy używane do opisu procesu cieplnego. Po hartowaniu (szybkim schłodzeniu) poprzez zanurzenie stali w oleju, hartowanie następuje w wyniku nagrzania poszczególnych stali do temperatury modyfikującej strukturę stali. Minimalna temperatura konieczna do transformacji strukturalnej wynosi powyżej 850°C, chociaż temperatura ta może się zmieniać w zależności od ilości węgla i pierwiastków stopowych obecnych w stali. Aby zmniejszyć stopień utlenienia stali, reguluje się atmosferę w piecu.
Czas publikacji: 25 lutego 2023 r