Нархҳои маъмулӣ низ, инчунин бо номи нохунҳои симии маъмулӣ маълуманд, механизми анъанавӣ, умумӣ, ки дар сохтмон, дуредпинӣ ва чӯбдаст истифода мешаванд. Онҳо як чархи ғафс, сараш ҳамвор ва нуқтаи шакли алмос доранд, ки онҳоро барои доираи васеи барномаҳо, аз ҷумла паҳншавӣ, деворҳо, деворҳо, мувофиқанд. Норасоии маъмул маъмулан аз пӯлод сохта шудааст ва дар бисёр вақтҳо ва рӯъёҳо барои ҷойгир кардани талаботи гуногуни лоиҳа мавҷуданд. Онҳо ба таври васеъ истифода мешаванд, аз сабаби гуногунҷангӣ ва қувваташон.